Op 3 januari overleed in de leeftijd van 81 jaar mevrouw Dilia Humblet- van den Heuvel.
Een mooie naam kreeg ze mee bij haar doopsel, dit Brabantse meisje. Haar leven stond in het teken van zorg voor de ander. Zorg in het gezin waarin ze opgroeide, zorg in het gezin dat ze zelf stichtte. Haar huwelijk met Men Humblet bracht haar naar deze streek. 60 jaar heeft ze hier gewoond, Eygelshoven en in de Hopel. Op 2 april 1998 stierf haar echtgenoot. Ik las in de Anselbode:
De mens heeft zoveel te geven, van moois van zichzelf. Zo wilde Dilia Humblet ook leven. De dag van vandaag, erop uit gaan, bijvoorbeeld naar dochter Anja, bijvoorbeeld naar de Lückerheide voor haar vrijwilligerswerk. Ze kwam niet met lege handen, of beter, ze kwam met een hart dat uitging naar de ander. Dat kon ze geven: haar liefde, haar zorg en haar aandacht. Een gelukkig vandaag. En geluk zit niet per se in geen zorgen hebben. Dilia heeft genoeg meegemaakt in haar leven.
Dilia Humblet, het hart op de tong, het hart op de juiste plaats. Op de Vlinderhof (Hospice) bracht ze haar laatste maanden door. Veel dank aan allen die daar hun zorg geven.
Vlinderhof, een mooie naam.
… een vlinder fladdert om me heen
en gaat stil zitten op een steen.
Ben jij het die ons laat weten
dat je ons nooit zult vergeten?…