Together we’re one.
Al meer dan 135 jaar is het Leger des Heils in Nederland actief om zoveel mogelijk mensen te helpen, die hulp nodig hebben. Zij doen dat door activiteiten met een aantal betaalde krachten en een veelvoud aan vrijwilligers. Ook in Eygelshoven is het Leger actief. De ontmoetingsbus is op woensdagmorgen al lang opgenomen in het straatbeeld.
Door: Wim Berendsen
We maken een praatje met Jan Beckers, de chauffeur van de bus. We spreken met Martin, een vrijwilliger, die zijn geloof belijdt door muziek te maken en tenslotte spreken we met Afke den Hollander, majoor, voorganger van de kerkdiensten en locatiemanager Treebeek, die ons wat meer uitleg geeft over het werk van het Leger des Heils. Op woensdagmorgen sta ik op het ‘horecaplein’ te wachten op de ontmoetingsbus. Het duurt niet lang en dan wordt deze keurig netjes op de voorbestemde plek geparkeerd. Ik stel mij voor aan de chauffeur en vraag of hij mij iets kan vertellen over dit project van het Leger des Heils. “Geen probleem” antwoordt hij. Maar eerst even de bevroren waterleiding ontdooien, het koffiezetapparaat aanzetten en dan kunnen we beginnen.
Jan Beckers (57)
“Twee en een half jaar geleden, overleed mijn echtgenote en ik nam mij voor om wat meer tijd in mijn geloof te steken. Ik begon met wat vrijwilligerswerk bij bijeenkomsten, met het serveren van koffie en thee. Tijdens één hiervan, werd ik aangesproken of ik niet mee wilde doen aan het project van de ontmoetingsbus. Ik had daar wel oren naar. Ik werd aangenomen als chauffeur en nu ben ik sinds september, in vaste dienst van het Leger des Heils.
Dit project is een initiatief van het Leger de Heils tegen de nog steeds maar groeiende eenzaamheid. In Kerkrade werken wij hierin samen met de gemeente en welzijnsorganisatie Impuls. Wij regelen de praktische uitvoering. Zo zorgen wij voor een ingerichte bus, de benodigde vrijwilligers, koffie en wat zo allemaal nodig is. Ontmoeten, verbinden en gezelligheid staan centraal. Ook bieden we in de bus de mogelijkheid om ‘tweede kans’ kleding te kopen en in te leveren.
Op dit moment staan wij één dagdeel in Eygelshoven en wel op woensdagmorgen. Jammer genoeg hebben we niet voldoende chauffeurs. Dus als een van jullie lezers een groot rijbewijs heeft, laat hij zich dan even melden bij jullie redactie.
Hoeveel mensen er gemiddeld komen valt moeilijk te zeggen. Er zijn dagen dat er maar vijf komen en op een mooie zonnige dag hebben we er ook wel eens veertig gehad.”
Inmiddels is Annie, midden tachtig, binnengekomen. Zij komt zich even afmelden tot na de feestdagen, omdat ze het daar behoorlijk druk mee heeft. Mooi toch! We nemen afscheid van Jan Beckers en gaan op pad, naar Martin Oosterbeek. Hij woont op de Bossen en is vrijwilliger en muzikant bij het Leger des Heils. We stellen ons aan elkaar voor en als het ijs gebroken is, vertelt Martin Oosterbeek zijn verhaal.
Martin Oosterbeek (33)
“Op je vraag Wim, hoe ik bij het Leger des Heils terecht kwam, is het antwoord snel gegeven. Ik werd daar namelijk met de kinderwagen naar binnen gereden. Wij woonden in Drachten en mijn vader en moeder gingen zondags altijd samen naar de kerkdienst bij het Leger des Heils. Toen ik oud genoeg was, ging ik samen met mijn ouders, broers en zussen, mee.
Ik ging werken bij Defensie en de liefde bracht mij, ongeveer 10 jaar geleden, naar Eygelshoven. Ik werd door Defensie uitgezonden. Vijf maanden Afghanistan was een moeilijke periode en in die tijd heeft mijn geloof mij geholpen om hier door heen te komen. Ik sloot mij, na die tijd, aan bij het Korps Treebeek, omdat daar de enige plaats was, waar kerkdiensten van het Korps werden gehouden.
Ook in die, voor mij, moeilijke tijd bleef ik altijd trouw naar het Leger des Heils gaan. Ik voel mij daar altijd op mijn plek. Elke keer als ik daar naar binnenloop, voelt dat, voor mij als thuiskomen.
Ik speel cornet. Muziek is in mijn leven altijd erg belangrijk geweest. Het is voor mij de manier om mijn geloof te uiten. Op vrij jonge leeftijd kreeg ik in het Leger des Heils al muziekles van Joop Masselink, voor mij Ome Joop. Hij bracht mij de beginselen van muziek bij.
Daarna ging ik naar de muziekschool en omdat het spelen op de cornet mij goed afging, kwam ik bij de jeugdbrasband van het Leger des Heils terecht. Een hele opgave, want het was wel iedere maand spelen in een ander kerkgebouw in Nederland, dus we reisden heel wat af.
Nu speel ik in het muziek ensemble Korps Treebeek. We repeteren iedere woensdagavond anderhalf uur de muziek, die we de volgende zondag in de kerkdienst of bij een andere activiteit gaan spelen. Zo spelen bijvoorbeeld groepjes van ons ensemble in de Kersttijd bij de bekende Kerstpotten of zoals vanavond in de binnenstad van Maastricht. Het zijn allemaal Christelijke muziekstukken waardoor ik onder het spelen met mijn geloof bezig ben.
Behalve de muziek help ik ook bij andere activiteiten. Waar ik kan helpen doe ik dat. Ik probeer mijn dochter op te voeden in de leer van het Korps en ook wil ik haar mijn liefde voor muziek graag meegeven. We zijn daar mee begonnen en ik moet zeggen tot nu toe doet zij het best aardig.
Nogmaals, het Leger de Heils is belangrijk voor mij. Op jouw vraag, Wim, of ik aan dit interview nog wat wil toevoegen, wil ik graag tegen de lezers willen zeggen. “Kom eens langs, voel je welkom, zorg voor elkaar en help elkaar.”
We nemen contact op met Afke den Hollander, locatieverantwoordelijke, van het Leger des Heils in Treebeek. Bereidwillig schuift zij wat in haar drukke agenda en maakt ruim tijd voor een interview met de Anselbode.
Afke den Hollander (65)
Sinds 1991 ben ik voorganger bij de kerkdiensten van het Leger des Heils hier in Treebeek, waar wij al 102 jaar actief zijn. Ook ben ik hier Korpsofficier en locatiemanager. Ons werkgebied is in eerste instantie de gemeente Brunssum en om ons heen zijn er nog enkele pioniersplekken, zeg maar, vooruitgeschoven posten. Zij hebben niet zo’n riant gebouw als hier. Ik bedoel hier mee de ontmoetingswinkels.
In ons gebouw zijn wij dagelijks, vanuit ons geloof, bezig met activiteiten, ook op het gebied van Maatschappelijke Zorg. Woensdag en donderdag hebben we inloop van 10.00 uur tot en met 13.00 uur en in deze wintermaanden bieden wij een ‘warme kamer van 1.00 uur tot 16.00 uur, dus ook een inloop. Met inloop bedoel ik ook echt inloop, iedereen is welkom en je hoeft niet te zeggen wie je bent, waar je vandaan komt of wat je in je ‘rugzak’ hebt.
De meeste mensen, denk ik, komen uit de Parkstad. Daar zullen heus wel mensen uit Eygelshoven bij zijn, maar dat weten we niet, want voor ons maakt dat niet uit.
In ons gebouw, hier aan de Horizonstraat, hebben we ook een winkel voor ‘tweede kans’ kleding. Mensen uit de buurt leveren bij ons kleding in, die niet meer gedragen wordt. Is deze heel en schoon dan hangt deze daarna te koop in onze winkel. Iedereen kan tijdens de inloop, een kop koffie drinken, kopje soep kopen of gewoon met elkaar wat bij kletsen. Ook zijn er altijd wel vrijwilligers, met wie je in gesprek kunt gaan. Vaak is er een maatschappelijk werker van het Leger des Heils aanwezig.
Verder is er nog de auticorner: inloop voor mensen met autisme, op de oneven vrijdagochtenden met daarin een vrouwengroep die samen met elkaar een uurtje willen bijpraten en een jongerengroep, die begeleid wordt om sociale angsten kwijt te raken. Of ze komen even lekker een uurtje chillen.
Al die activiteiten runnen we met een vijftigtal vrijwilligers. Zelf ben ik de enige betaalde kracht en hoewel we nog steeds vrijwilligers kunnen gebruiken, redden we het aardig. Op dit moment zijn een aantal vrijwilligers druk bezig om een moestuin achter ons gebouw aan te leggen.
Ook zijn er landelijke projecten binnen het Leger des Heils. Een voorbeeld hiervan is de ontmoetingsbus. Hoewel onze buurthuizen behoorlijk laagdrempelig zijn, helpt zo’n bus in de wijk uiteraard mee om het Leger des Heils te leren kennen.
Op dit moment heeft het Leger des Heils het project ‘verwarmde buurthuiskamer’ geïnitieerd. Hiermee wordt ingespeeld op de oorlog in de Oekraïne en de hoge energie prijzen. We nodigen mensen uit, die thuis in de kou zitten, om zich in ons buurthuis te warmen. Inmiddels hebben zich ook andere landelijke organisaties hierbij aangesloten, zoals de bibliotheken en grote winkelketens.
Het Leger des Heils staat onder andere voor het helpen van mensen met de achterliggende gedachte dat iedereen ook een tweede, derde en zelfs vierde kans verdient. Dat betekent niet dat je bij wangedrag geen locatieverbod kunt krijgen. Maar als dat zo is dan zorgen we wel dat hij ergens anders wordt ondergebracht. Misdraag je je in het buurthuis dan word je uiteraard wel verzocht om naar buiten te gaan, maar er gaan dan wel vrijwilligers met hem in gesprek. Want iedereen verdient een tweede kans.
We moeten afsluiten want, steeds weer komen er nieuwe, interessante aspecten van het Leger des Heils naar voren en het maximale aantal toebedeelde woorden, is al lang overschreden
Wij danken Jan, Martin en Afke voor hun mooie indrukwekkende verhalen over het Leger des Heils. Het geeft ons zicht op de activiteiten van het Korps, maar zeker is het grootste deel van hun werk nog niet aan bod gekomen.
