Door: Wim Berendsen

We wonen al ‘eeuwig’ lang bij elkaar in de straat, Hennie Manniën en ik. We treffen ons op een zaterdagmiddag als we alle twee op weg zijn naar de Eygelshovense weekmarkt. Ze vraagt me heel direct of ik ook niet over haar koor eens een leuk stukje in de Anselbode wil schrijven, want tijdens het Coronatijdperk is het ledenaantal danig geslonken en kan haar koor wel wat nieuwe leden gebruiken, dus een beetje publiciteit is niet slecht aldus Hennie en lachend maakt ze een vette knipoog in mijn richting.

We maken een afspraak om eens langs te gaan en sfeer te proeven, tijdens een repetitie op donderdagmiddag tussen 14.00 en 16.00 uur, in het buurthuis Caumerbron, aan de Corisbergweg 197 op Heerlerbaan.

Als ik binnenkom, ziet het ‘decor’ er anders uit als ik me had voorgesteld; geen stilstaand koor met leden, die muziekstukken in de hand houden, maar een swingende groep ouderen, die de teksten van de golden ‘oldies’ uit de vijftig, zestig, zeventig en tachtiger jaren, frank en vrij uit het hoofd zingt.

Het repertoire spreekt mij wel aan met nummers zoals, ‘Marmor Stein und Eisen bricht’ van Drafie Deutscher, ‘We don’t need another hero’ van Tina Turner, Skandal im Sperrbezirk van de Spider Murphy Gang en I was made for Lovin You van KISS.

Sinds het ontstaan van het koor staat als dirigente Christinanne Neven voor de groep. Zij dirigeert het koor, op een geheel eigen, leuke manier. Ze deelt af en toe een complimentje uit, houdt iedereen bij de les maar schroomt er ook niet voor om de repetitie stopt te leggen, als de ingestuurde wave, niet goed tot uitdrukking komt. Maar dat motiveert wel, want direct daarna lukt het perfect.

Na de repetitie is er tijd voor een praatje, behalve Hennie schuiven ook Mieke van Spanje en Jeu Knubben aan. Hennie trapt af met een antwoord op de vraag, waarom zij lid werd van Senioren Rockkoor Forever Young Parkstad?

Hennie Manniën:

“Alweer vijf jaar geleden werd ik gepensioneerd. Zoals iedereen word je dan direct van meerdere kanten benaderd om vrijwilligerswerk te doen. Rond die tijd maakte mijn man een ernstige val met zijn fiets en was mijn eerste taak om mantelzorger voor hem te zijn. In die tijd kwam ook het besef om, na het herstel van Walter, mijn echtgenoot, iets heel anders te doen dan ik in mijn werkzame leven deed, zeg maar een nieuwe uitdaging. Die uitdaging kwam er. Ik bleef, in die tijd, contact houden met mijn oud-collegaatje Marjo, van Impuls, door iedere kwartaal ergens iets met haar te gaan eten en even bij te praten. Steeds begon ze er weer over hoe leuk het rockkoor wel niet was en probeerde me ‘te angelen’ om lid te worden. Ik trok er in het begin helemaal niet aan. Ik had vroeger wel een tijdje in het kerkkoor van Rimburg gezongen, waar ik oorspronkelijk vandaan kom, maar ja, het bleef wel aan me trekken en uiteindelijk gaf ik toe en ging met Marjo samen naar een repetitie. Gek misschien, maar toen ik binnen was, voelde het direct goed, het was een warm bad waar ik in terecht kwam. Je snapt wel, dat ik die eerste middag meteen lid werd. Het is meer dan alleen zingen en er ontstaan ook vriendschappen en leden gaan samen wandelen of naar de bioscoop, dus je moet het ruimer zien, Wim, dan alleen zingen. Inmiddels is zingen mijn passie en verheug ik mij om iedere donderdagmiddag naar de repetitie te gaan en het eerste optreden is al gepland.”

De vraag aan Mieke van Spanje (bestuurslid PR) is om iets te vertellen over de activiteiten binnen het koor:
“Repeteren is leuk, maar optredens zijn nog leuker. Daarom doen we ieder jaar op Heerlerbaan mee aan het Nieuwjaarsconcert in de Caumerbron in Heerlen, maar ook bezoeken we verzorgingshuizen, of wie er een beroep op ons doet. Door de Corona is het een moeilijke tijd geweest om aan de naamsbekendheid van het koor te werken. We hebben wel geprobeerd om contact te houden met de leden, door berichten op de website of op onze Facebookpagina te plaatsen. Niet te vergeten hebben we een interview gehad op Radio Parkstad. Verder hebben we een muziekcommissie, die het repertoire vast stelt. Ieder lid mag een ‘song’ aandragen en de commissie bespreekt of dit bij ons past. Het laatste woord heeft de dirigent. Uiteindelijk staat er nog genoeg op het programma. In het Coronatijdperk hebben steeds geprobeerd om contact met onze leden te houden. We hielden repetities door te ‘zoomen’ en in de Kersttijd werden de leden verrast met een leuke attentie, in de vorm van bonbons en een flesje wijn.”

Nog even de vraag aan de voorzitter Jeu Knubben hoe dit seniorenrockkoor tot stand is gekomen?

Jeu Knubben:

“Eind 2017 werd er een uitvoering gegeven, in de Heerlense stadschouwburg, door het ‘Senioren Venlose Rockkoor ‘Forever Young’. Daarbij was onze latere oprichtster Sieglinde Gredler aanwezig en zij was hier zo enthousiast over, dat zij het initiatief nam om ook in de Parkstad een koor, op deze lijst geschoeid, op te richten. Helaas kan zij, wegens ziekte, niet bij dit interview aanwezig zijn. Ze regelde een optreden van het Venlose koor en nodigde een groot aantal leden in spé uit. In die tijd kwam er een stukje over ons koor in oprichting in de krant en de eerste honderd aanmeldingen waren binnen. Maar toen de oefenmiddag op donderdag werd vastgesteld, viel alweer een groot deel af. Het aantal leden, van rond de 50, waar we mee begonnen zijn halen we niet meer. Corona heeft daar wel een groot aandeel in, ondanks dat we van alles geprobeerd hebben, onder andere door digitaal, via Zoom te repeteren.”

Het laatste woord is aan Hennie Manniën:

“Ik hoop dat er lezers, boven de 65 jaar, van de Anselbode zijn en dan vooral mannen, die graag zingen en dan voorkeur hebben voor rockmuziek en zich willen aanmelden voor ons koor. Heb je belangstelling, kijk dan even op onze website www.foreveryoungparkstad.nl of bel even met onze secretaris, mevrouw Janssen, telefoon 06 21112428.”