Ensemble 72 is de opvolger van het in 1972 vanuit Mannenkoor St. Rochus Groenstraat opgerichte Koor 72, dat in 2006 stopte. Maar enkele jaren na het definitieve einde van het mannenkleinkoor Koor 72 pakte een kleine groep de zangdraad toch weer op. Hun liefde voor de zang was te sterk. Door corona zag Ensemble 72 zich in 2020 echter genoodzaakt te stoppen met optreden. “Er werd toen ook besloten het hierbij maar te laten, mede gezien onze stijgende leeftijd, de andere interesses die zich na een paar jaar voordeden en de diverse ongemakjes die inherent zijn aan onze leeftijd,” vertelt koorleider Ben Bloemer, die zichzelf als ‘Bendeleider’ (“Ben de leider dus, maar soms ook Ben de lijder”) betitelt.

De laatsten der Mohikanen zijn nu, na vier jaar abstinentie (onthouding), zover dat ze nog een keer hun welluidende stemmen uit de mottenballen willen halen om ieders carrière een passend afscheid te geven. Dat staat dus te gebeuren op 25 februari in het oude kerkje in Eygelshoven.

Slavisch repertoire
Voorganger Koor 72 vergastte zijn gehoor tot het definitieve einde in 2006 in binnen- (vooral de eigen regio) en buitenland (Slovenië) op een keur aan voornamelijk Slavische liederen. Het genre waarvoor in 1972 werd gekozen, omdat de toen nog wat jongere leden niet alleen maar technisch hoogstaande liederen wensten te zingen ‘ter meerdere eer en glorie van bestuur en leidinggevenden’, zoals Ben Bloemer het omschrijft. Door concertreizen, radio- en tv-optredens (Slovenië) ging het koor bijna geheel op in de Oost-Europese zangcultuur, al werden ook andere culturen (zeker onze eigen Limburgse) niet vergeten. Het enthousiasme voor de muziek uit Slovenië groeide door toedoen van Jos Arets, leider van zang- en dansgroep Nizozemska. Samen met organisator Frans Krasovec werd ook met Gemengd Koor St. Jozef Eygelshoven en het Kerkraads Mandolineorkest het Wijngrachttheater op zijn kop gezet.

“De Hopel en Heerlerheide stonden bekend om hun Slavische muziek, gezien ook de diverse zang- en dansgroepen. Een verrijking en aanvulling van onze mooie Limburgse cultuur, welke laatste het qua verenigingen nu wat moeilijker heeft,” aldus Ben Bloemer. Hij dirigeerde naast Koor 72 en diens opvolger Ensemble 72 ook Gemengd Koor St. Jozef uit Eygelshoven en Mannenkoor St. Rochus Groenstraat. “De gemeenschapszin is in een vreemde tijd beland. Volkskunst komt uit het hart en wordt gevormd door het leven. Feest-, oogst-, kerk-, natuur-, nationalistische, treur- en drankliederen zijn essentieel voor het leven,” vindt hij.

Uit de mottenballen
Nadat Koor 72 in 2006 ophield te bestaan, gingen sommige van de veertien leden deel uitmaken van andere koren, waar hun in Koor 72 ontwikkelde stemmen voor een welkome aanvulling op het zangpotentieel zorgden. Omdat het bloed echter kruipt waar het niet gaan kan, gingen ook zes mannen samen door als Ensemble 72. Onder de muzikale leiding van Ben Bloemer zongen zij er nog enkele jaren op los, totdat corona roet dus in het eten en in de steeds gematigder wordende kelen gooide.

“Voorheen was het ‘noa de mes’ de gewoonte om met Sloveense drank -en feestsongs bij waard Janek in café D’r Kirkberg de mis uit en de dag in luiden, maar Janek is er niet meer. Daarom hebben wij ervoor gekozen om met onze dames met een besloten samenzijn het einde wat draaglijker te maken. Wij danken al onze supporters door de jaren heen voor hun trouwe bezoeken aan onze optredens en verheugen ons om hen op 25 februari te mogen begroeten,” besluit Ben.

Foto:
Ensemble 72 zoals het op 25 februari afscheid neemt, met v.l.n.r. tenor Rudi Cremer, tenor en zangleider Ben Bloemer, bas Leon Lutgens en bas Fred Stolk.