Het is een echte druilerige herfstavond en ik ben op weg naar het ‘Henckenshoes’ voor een interview met de harde kern van het gezelligheidskoor ‘De Hoeszengerkes’ uit Eygelshoven. Als ik aanbel, gaan mijn gedachten even terug naar de herfst van 1975. Als jonge wachtmeester van de rijkspolitie ging ik mij, op zo’n zelfde druilerige avond voorstellen bij de postcommandant Jan Deswijzen. Hij verzekerde mij dat het maar een tijdelijke plaatsing betrof, maar inmiddels woont uw redacteur al bijna vijftig jaar in Eygelshoven. Maar terug naar de dames van het zangkoor, want daar moet dit stukje uiteindelijk over gaan.

De voorzitter Irma Charlier maakt open en samen lopen we de woonkamer binnen en ontmoeten daar Maria Brull, Lenie Jacobs en Marga Kraft. Samen vormen zij een deel van de harde kern van gezelligheidszangkoor ‘De Hoeszengerkes’ uit Eygelshoven. Irma geeft even aan, dat zij hoopt dat er onder de lezers van de Anselbode nog dames zijn, leeftijd niet belangrijk, jong en oud, die het koor weten te vinden en zich aansluiten.
Lenie Jacobs is het langste lid van het zangkoor en bijt de spits af. De overige dames vullen haar (voortdurend) aan: “Het begon eigenlijk allemaal bij de Eygelshovense Katholieke Vrouwen Vereniging Sint Jan. Dat was een actieve vereniging, die elke maand een activiteit voor de dames in het dorp organiseerde.
Eén daarvan was de jaarlijkse carnavalsavond georganiseerd door de ‘Speulkweskes’, zeg maar de carnavalsafdeling (tussen haakjes) van de K.V.V. Deze jaarlijkse Carnavalsavond werd meestal gehouden in A’Genne Kom, het voormalige café Bressers aan de Laurastraat. Op een gegeven moment werden we gevraagd of wij niet een zangkoortje wilde vormen om zo ook het programma wat in te vullen en ‘op te rekken’. Je snapt wel, Wim, dat er toen geen geld was voor dure artiesten.

We begonnen met repeteren in zaal Nols en hadden geluk dat Trees Jonkers en Tina Korbel zich bij ons aansloten. Dat waren hele goede, ‘doorgewinterde’ zangeressen, die ons ‘jonge meiden’ kwa zingen wat bijschaafden er ons er bij de eerste optredens er door heen sleepten. Het was allemaal niet zo makkelijk in het begin want het ging in die tijd nog allemaal zonder muziek. Het duurde nog even, maar toen sloot Wim Weckseler, als accordeonist, zich bij ons aan. Vanaf die tijd ging het allemaal wat makkelijker. Na hem heeft Wiel Smeets, uit het Lauradorp ons jarenlang muzikaal begeleid en de laatste jaren is Frans Klasens onze muzikale hulp.”

Tot 2019 valt het gezelligheidskoor ‘De Hoeszengerkes’ onder de veilige paraplu van de Katholieke Vrouwen Vereniging Sint Jan. Maar als deze in dat jaar stopt, betekent dit ook het einde van de Carnavalsavond. Niet lang getreurd, want de dames van het koor besluiten om samen door te gaan als ze gevraagd worden om optredens te blijven doen.
Maria Brull vertelt verder over de optredens van het koor: “Tegenwoordig treden we meestal ‘s middags op en dat doen we dan zo’n tien keer per jaar. Vaker zijn we dan ‘op bezoek in verzorgingstehuizen, maar ook voor de Zonnebloem hebben we al optredens verzorgd.

Het repertoire is vooral Duitstalig, Nederlands en natuurlijk het dialect. Uit de begintijd stamt ook de bekendste hit van ‘De Hoeszengerkes’ namelijk ‘Samtiegs bei os op de maat’. Deze song is van Trees Jonkers en gaat over een ouderwetse zaterdagmarkt in Eygelshoven, die vooral Duitsers trekt. De melodie is van’ Ein Bischen Friede’ van Nicol, de Duitse zangeres, die daar mee ooit, in 1964, het Songfestival won.

Ook beschikt dit gemengd koor over een eigen booking office, dat bemand wordt door Ans Driessen, telefoon 06 29626557. Dus bent u geïnteresseerd in een optreden, neem dan even contact op met Ans.

Wat wordt verwacht van de aspirant leden onder de lezers van de Anselbode. Irma Charlier: “Op dit moment hebben we 25 leden en daar mogen, wat ons betreft, best een paar bij. Tenslotte worden we allemaal een dagje ouder en dat betekent dat er wel eens iemand uitvalt, dus wat extra leden is geen luxe. Om de week, op donderdagavond, repeteren we in het zaaltje van Bistro Socio. Na anderhalf uur repeteren praten we dan nog even lekker na. De contributie bedraagt vijf euro per maand en als we een reisje maken, leggen we allemaal iets extra’s bij. Misschien is het toch even goed, Wim, om te vermelden, dat het geen gemengd koor is en dat alleen vrouwen lid kunnen worden.”

Gezelligheid staat bij deze dames hoog in het vaandel. Iedere jarige krijgt een mooie verjaardagskaart met een verrassing. Als je de kaart openmaakt valt er een handvol confetti uit de brief en kun je op zoek naar de kruimeldief. Dus ‘nieuwe leden’ probeer voor uw verjaardag te achterhalen wie de afzender is.

Ieder jaar maken de dames een reisje, maar nu de bus niet helemaal meer gevuld kan worden, doen ze het sinds vorig jaar samen met de vrouwenvereniging ZijActief in Waubach. In het afgelopen weekend werd een avond georganiseerd voor het 40-jarig bestaansfeest. Het oudste lid (Lenie) kreeg bloemen van het jongste lid (Irma) omdat Lenie Jacobs het oudste lid (86) van de vereniging is.

Op het programma stond verder nog een buffet, een buut van Roger Lataster een paar rondjes kienen. De prijzen waren hilarisch. Zo was de eerste prijs een romantisch diner voor twee, dat bestond uit een blik soep en twee kaarsen. Ook een begeerde prijs was natuurlijk het weekendje wenen, dat bestond uit een bos uien. Maar er werd natuurlijk ook nog heel wat afgezongen op deze gezellige avond.

Bent u na het lezen van dit artikel geïnteresseerd geraakt of heeft u altijd al eens lid van een koor willen zijn, of heeft u gewoon nog vragen, bel dan even met Marga Kraft, telefoon 06 28099621 of mail naar marga1805@gmail.com