“Apparaten kun je overal kopen, maar wij kunnen net dat stukje extra service geven. Benly, de b(l)oeiende historie van een mooi familiebedrijf (deel 2)

Vorige week heeft u kunnen lezen hoe opa Ben Deckers het Benly-imperium met veel koopmansgeest opbouwde tot een bloeiend bedrijf met zes filialen. Vandaag deel 2 en hoe het Benly verder verging na zijn plotselinge dood.

“Opa was altijd de grote inspirator,” vertelt kleinzoon Ben. “Geen slecht woord over mijn vader, maar die was eigenlijk gewoon monteur. Hij repareerde liever een oude wasmachine dan een nieuwe te verkopen. Daar kon hij uren mee bezig zijn. Ook oom Hans werkte in de zaak. In die tijd maakte het niet uit of je wat kende, je werkte gewoon mee. Ons eerste pand was helemaal verzakt door mijnschade, daarom hebben we op de huidige plek nieuw gebouwd in 1968, en hebben we de andere filialen gesloten. Het laatste filiaal heb ik zelf gesloten, omdat ik daar de laatste zes weken nog aan het werk ging. De tijd van de filialen was gewoon voorbij. Toen hebben we echter de fout gemaakt om er ook een soort winkel voor huishoudelijke spullen van te maken. We hadden van alles wat. Maar als je van alles wat hebt, ben je niet in één ding goed. Ook haarden en kachels verkochten we erbij. Mijn vader legde met een neef bovendien overal centrale verwarming aan en zo.”

Computer
In die tijd had niemand het nog over computers, weet Ben. “Vroeger had je nog mensen die iets kochten en dan zeiden: ‘Betalen doen we later wel, we hebben net de vakantie geboekt’. Mijn vader had wel twee huizen kunnen bouwen van het geld dat we nooit hebben gekregen. Hij is toen samen met een vriend begonnen om alle klantgegevens in de computer te zetten. De bestellingen, wat verkocht werd, van welk merk, wanneer het gekocht was. Vond ik knap. Zo had je als iemand belde altijd de juiste informatie van iedere klant meteen bij de hand. Maar met dat hele internetgebeuren had ik niet zoveel op. Mijn zoon Tom heeft daar veel meer affiniteit mee. Die legt de mensen rustig uit hoe het zit, ik kan dat niet.”

Toen zijn vader ziek werd, wist zijn moeder niet wat te doen en heeft Ben de zaak overgenomen. Hij was toen filiaalhouder bij C&A, maar had een te grote mond tegen de directie. “Ik accepteerde niet hoe er toen tegen me werd gepraat. Ik werd overgeplaatst naar Maastricht, maar als je elke dag naar een plek moet waar je het niet leuk vindt, werkt dat niet. Toen ben ik thuis in de zaak mee gaan helpen. Ik werd door C&A beschuldigd van loyaliteitsbreuk, werd ontslagen maar kreeg wel nog een flink bedrag mee.”

Geen ‘fietsenplekker’
Met die overname in 1994 veranderde er heel wat. “Ik ben toen te voorzichtig geweest. Zo hadden we op een gegeven moment een complete Blokker in de zaak. Dat betekende ontzettend veel werk. Twee meisjes had ik hiervoor in dienst, anders kreeg je het allemaal niet voor elkaar. Je moest ook alle voorraden lang van tevoren inkopen en daarna snel betalen en wat je niet verkocht kon je niet teruggegeven. Je werkte dus als een gek en als je zag wat je er uiteindelijk overhield, schrok je wel. Uiteindelijk keerde ik terug naar waar de zaak altijd op gedraaid had en dat waren wasmachines en fietsen. Ik had echter niets met fietsen. Ik was geen ‘fietsenplekker’. Ik vond het vreselijke dingen. Dan kwamen mensen terug met allerlei mankementen en zeiden ‘Maar ik heb hem wel bij jou gekocht, dus los het maar op’. Die fietsen heb ik toen weggedaan. Had ik achteraf misschien niet moeten doen als je ziet wat de elektrische fietsenhandel tegenwoordig oplevert. Dus die fietsen vlogen als eerste de deur uit. Daar had ik niks mee.”

Mediamarkt
De definitieve overstap naar de verkoop van elektronica en huishoudelijke apparatuur wordt een feit. Zelfs postzegels hoorden toen bij het assortiment. De bedrijfsnaam blijft Benly en het naoorlogse bedrijfslogo met de opgaande zon wordt in ere heeft hersteld. “We doen nu vooral witgoed en tv’s, al zijn die laatste nooit een hardloper geweest in Egelze. Daarom heb ik me indertijd aangesloten bij Elektrovakman. Daar betaalde je elke maand een bedrag aan en verder hoefde je je alleen maar te concentreren op de verkoop. Tegenwoordig heet die firma Elektroworld. Die heeft een nog veel grotere inkoopkracht dan bijvoorbeeld de Mediamarkt. Ik zei al lang geleden dat wij ons moeten onderscheiden door service te leveren en niet met de prijs. In het begin hadden wij hier ook maar twee tv’s staan, dus was er weinig keus. Dan stuurde ik de klant naar de Mediamarkt in Duitsland. Dan zei ik: ‘Daar staan alle tv’s die je krijgen kunt. Maak daar je keuze en kom dan terug. Dan lever ik je die tv en de service erbij voor hetzelfde geld’. Dat snapten ze niet, maar toch pakten wij onze marge. Toen de Mediamarkt in Nederland begon, werd ik uitgenodigd op het hoofdkantoor om tijdens een lezing te laten zien hoe wij dat deden. Het liefst had ik de Mediamarkt naast de deur gehad, om de mensen daar meteen naartoe te sturen.”

Net dat stukje extra service
“Apparaten kun je overal kopen, maar wij kunnen net dat stukje extra service geven,” vindt Ben. “Toen corona begon heb ik hem even geknepen, maar Tom zag geen probleem. ‘Pap, alleen de goeie klanten blijven over’, zei ie. Dat heb ik ook altijd het grote voordeel van een dorpswinkel als de onze gevonden, dat je nog een praatje met iemand kunt maken. Eens in de veertien dagen kom ik nu nog in de zaak kijken bij Tom.”

Ben is inmiddels 69 jaar, gepensioneerd en woont in Midden-Limburg, in Buggenum. Tuinieren is aan hem echter niet besteed. Wel heeft de man die niks met fietsen had twee elektrische fietsen gekocht om er af en toe met zijn vrouw op uit te trekken. “Ook heb ik zo’n driewielerautootje en een oude motor als hobby. Plus een ouderwetse modelspoorbaan. Dan vragen mijn kleinkinderen: opa waar is de afstandsbediening,” giert Ben het uit. Hij amuseert zich wel en heeft de zaak met een gerust hart aan de volgende generatie Benly overgelaten.

Opa Ben met zijn eerste auto, met op het dak een The Benly Cycle. De auto werd kort voor het einde van de oorlog door de Duitse bezetters ingevorderd.

Een deel van het wagenpark in de hoogtijdagen in de jaren zestig.

Een oude foto met fietsen van het personeel.

Ben Deckers en zijn zoon en huidig eigenaar Tom met een van de succesvolle Benly-fietsen.