Overleden mevrouw May Vreuls-Schörgers
Op zondag 12 april overleed in de leeftijd van 94 jaar mevrouw May Vreuls -Schörgers. Wie de naam ‘Schörgers’ zegt, die denkt aan de kruidenierszaak Schörgers-Erens (later overgenomen door Paul en Jenny Schörgers-Hendriks) op de Merodestraat nummer 6. Een zaak, op de Bossen, die tientallen jaren heeft bestaan. Haar vader werkte in de mijn, moeder had de kruidenierszaak. May groeide er op. Het gezin telde maar liefst acht kinderen. May was de vijfde.
Maria Josepha Agnes, deze namen kreeg ze bij haar doopsel op 13 september 1925, in de parochiekerk van Eygelshoven. Maria was ook de eerste doopnaam van haar moeder. En haar peetoom was Joseph Erens, peettante was Agnes Schörgers. In en rond de winkel was altijd wat te doen, altijd bedrijvigheid. May vond het leuk om mee te helpen. En eigenlijk is ze altijd blijven werken, ook toen ze trouwde met Kerkradenaar Sjaak Vreuls. In de winkel, dan in het huishouden van het slagersgezin van haar oudste zus Fien Jongen-Schörgers, op Hoog Anstel in de linnenkamer, en later het vrijwilligerswerk op de Kapelhof. Trouwens, ook het strijkwerk voor de kinderen mogen we niet vergeten! Na het trouwen gingen May en Sjaak in Kerkrade wonen. Antoinette en Tiny werden geboren. Twee van haar zussen waren naar Californië geëmigreerd. Twee keer ging May hen daar opzoeken.
May en Sjaak waren trouwe bezoekers van de Sint Lambertuskerk en van de vredeskapel. 14 jaar geleden stierf echtgenoot Sjaak. Enkele jaren geleden, toen haar zicht erg slecht werd, ging ze wonen bij haar dochter Tiny en schoonzoon Marco op de Vink. Eigenlijk was ze daar weer vlakbij haar ouderlijk huis. Eygelshoven en de Bossen hebben altijd een speciaal plekje in haar hart behouden. Vrijdag namen we afscheid van mevrouw Vreuls-Schörgers. Dat ze mag rusten in vrede.
Overleden mevrouw Mici Michon-Cebin
Op woensdag 15 april overleed in de leeftijd van 89 jaar mevrouw Mici Michon-Cebin.
Het was ergens in 1950, op een zondag. Een jongeman, 20 jaar, uit Maastricht had de trein gekomen en belde aan bij het witte huis aan de Lijsterstraat nr. 3. Het huis waar Mici woonde, het meisje waar hij zijn oog op had laten vallen. De jongeman, Nico, was een ijzersterke kerel. Maar nu voelde hij toch wat trillingen in zijn knieën. ‘Als we genoeg van elkaar houden, dan kunnen we het halen’, hadden Nico en Mici elkaar toegefluisterd. De kennismaking met vader Augustin en moeder Paula Cebin volgde. In het Duits. Sloveens beheerste hij nog niet. Een glas wijn werd ingeschonken. Nico was hartelijk welkom. De verkering met de jongste dochter van de fam. Cebin was een feit. Gedurende een zevental jaren kwam Nico wekelijks naar de Hopel. En altijd was hij precies op tijd, op één keer na: zondag 1 februari 1953, de dag van de watersnoodramp.
In 1957 traden ze in het huwelijk. De kerkelijke huwelijkssluiting vond plaats in het oude kerkje, dat toen nog als noodkerk voor de pastoor van Ars kerk functioneerde. Via pastoor Stevens werd een huis gevonden op de Bossen, aan de Gulikstraat. Later verhuisde het jonge echtpaar naar de Anselderlaan. Toen vader Cebin overleed, in 1960 gingen Mici en Nico terug naar het ouderlijk huis aan de Lijsterstraat om moeder te verzorgen tot aan haar dood in 1969. Mevrouw Michon-Cebin had een groot hart voor Slovenië, en alles wat met het land, de cultuur, de taal te maken had. Natuurlijk was er de Sloveense dansgroep Nizozemska. Je kan rustig zeggen dat zij van deze groep de trotse moeder was.
Vele Sloveense avonden werden bezocht en muzikaal opgeluisterd. Tot het laatst speelde ze tamburica, het instrument dat haar vader ook speelde. Hoe verdrietig was het toen in Joegoslavië de oorlog uitbrak. Kroatië werd zeer zwaar getroffen, en velen vluchtten naar het naburige Slovenië, waar opvang plaatsvond in kampen, zoals het kamp Lucia nabij Portoroz. De Slovenen hier in de omgeving leden mee met de getroffen mensen daar. Ze wilden iets doen, iets betekenen, leed verzachten. De verschillende Sloveense verenigingen gingen spullen verzamelen, kleren, medicijnen, van alles waar nood aan was. Meneer en mevr. Michon waren hier zeer actief bij betrokken. In een krantenartikel uit 1991 lezen we: “De schuur van het huis van Nico en Mici Michon staat vol met zakken met kleding bestemd voor Slovenië.” Vrachtwagens vol werden gestuurd. Benefietavonden werden georganiseerd. Totdat de situatie langzaamaan weer verbeterde en ook de familie weer zonder angst bezocht kon worden. Het 50 jarig huwelijk werd gevierd in Slovenië. In het oude kerkje, plaats van haar ja-woord aan haar grote liefde Nico, namen we zaterdag afscheid van deze markante vrouw. Dat ze mag rusten in vrede!
Overleden Ingeborg Baadjou-Schmölder
In Memoriam. Op donderdag 2 april overleed in de leeftijd van 80 jaar mevrouw Ingeborg Baadjou-Schmölders. Mevr. Baadjou-Schmölders werd geboren in Geilenkirchen-Bauchem. Met haar echtegenoot Heinz kwam ze in 1990 in Eygelshoven wonen. Toen mevr. Baadjou ziek werd, wijdde dhr Baadjou -vrijwilliger van onze parochie- zich aan de zorg voor zijn vrouw. We hebben haar te rusten gelegd op ons parochiekerkhof.
Daar hebben we, in kleine kring, met Heinz en dochter Inge en enkele familieleden voor haar gebeden: “Ihr Tod hinterlässt eine Lücke, die schmerzt und mit Trauer erfüllt. In dieser Stunde können wir einander trösten. Trost und Zuversicht dürfen wir schöpfen aus dem Glauben, dass der Tod nicht das Ende, sondern der Beginn eines neuen Lebens ist.”
Overleden Mici Michon-Cebin
In memoriam